اینترنت اشیا (IoT) چیست

اینترنت اشیا (IoT) از شبکه‌ای از دستگاه‌های الکترونیکی تشکیل شده که به اینترنت متصل هستند که می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از راه دور توسط انسان کنترل شوند. به عبارت ساده‌تر، اینترنت اشیا به دستگاه‌های الکترونیکی مختلفی از جمله لوازم خانگی هوشمند ، ساعت‌های مچی هوشمند، خودروهای خودران، شهرهای هوشمند، دستگاه‌های پزشکی و غیره اشاره دارد که با استفاده از اینترنت، می‌توانند از راه دور کنترل و مدیریت شوند. این فناوری  کاربردهای زیادی در جهان دارد و می­تواند کارایی را بهبود داده و دقت و سودآوری را افزایش دهد به طوری که کمترین نیاز به دخالت انسانی وجود داشته باشد. این فناوری به ما این امکان را می‌دهد که به عنوان یک شخص، اطلاعات ما نسبت به محیط و دستگاه‌هایی که به آن متصل هستیم، دقیقتر باشد و از این طریق هزینه­ها را کاهش دهیم.

امروزه صنایع مختلف زیادی هستند که از اینترنت اشیا استفاده میکنند از جمله این صنایع می‌توان به حمل و نقل، بهداشت، کشاورزی، تولید، وسایل نقلیه، و خانه هوشمند اشاره کرد.اختلاف نظرهایی راجع به تعداد دستگاه‌های اینترنت اشیا در سال 2023 در سراسر جهان وجود دارد. به طوری که طبق آمار Statista، تقریباً 15.14 میلیارد دستگاه اینترنت اشیا متصل در سال 2023 وجود دارد که این تعداد طبق آمار  TDengine 43 میلیارد می‌باشد. برخی دیگر این تعداد را 15.14 میلیارد در حال حاضر اعلام کرده‌اند.علت این اختلاف‌ها ممکن است به دلایل مختلفی مثل تعریف متفاوت از دستگاه‌های IOT، روش‌های متفاوت شمارش و پیش‌بینی باشد. با این تفاسیر، همه منابع با این نکته موافقند با اینکه رشد سال 2023 کمی کمتر از سال 2022 می‌باشد، انتظار می‌رود که اتصالات دستگاه‌های اینترنت اشیا در سال‌های آینده نیز به رشد خود ادامه دهند و تأثیر عمیقی بر زندگی، کسب و کار و جامعه خواهد داشت. طبق آمار  Statista انتظار می‌رود که تعداد دستگاه‌های IoT در سراسر جهان در سال 2030 نزدیک به 30 میلیارد باشد.

تعدادی از نمونه‌های دستگاه‌های اینترنت اشیا پر کاربرد عبارتند از:

• موبایل های هوشمند
• یخچال های هوشمند
• ساعت های هوشمند
• اعلام حریق هوشمند
• قفل هوشمند درب
• سنسورهای پزشکی
• ردیاب های تناسب اندام
• دوربین امنیتی
• دوربین ترافیک
• ماشین های بدون راننده
• پهپادهای مجهز به اینترنت اشیا

تاریخچه اینترنت اشیا

تاریخچه اینترنت اشیا به دوران قبل از پیدایش اینترنت به دهه 1800 برمی‌گردد، زمانی که اولین دستگاه‌های مخابراتی مانند تلگراف و رادیو برای برقراری ارتباط مستقیم بین ماشین‌ها طراحی شدند. اختراعات دیگری مانند ماهواره، اینترنت و آدرس IP نیز به همان اندازه مهم بودند.

ایده IoT در دهه ۹۰ میلادی پیدا شد، در سال‌های ۱۹۹۰، اینترنت به طور گسترده‌تری در دسترس قرار گرفت و تعدادی از شرکت‌ها خدماتی مبتنی بر اینترنت ارائه کردند. در این زمان بود که، اولین دستگاه‌های قابل اتصال به اینترنت نیز وارد بازار شدند. اما نام اینترنت اشیا را اولین بار کوین آشتون در سال ۱۹۹۹، که یک کارآفرین و مخترع بریتانیایی و از بنیانگذاران مرکز شناسایی خودکار MIT بود، در ارائه خود درباره فناوری RFID، استفاده کرد. او این اصطلاح را برای توصیف شبکه‌ای از اشیاء هوشمند که می‌توانند با یکدیگر و با محیط خود تعامل داشته باشند، ابداع کرد. فناوری RFID از میدان‌های الکترومغناطیسی برای شناسایی و ردیابی برچسب‌های متصل به اشیاء مانند دستگاه‌ها، لباس‌ها و داروها یا کاشته‌شده در حیوانات خانگی و حتی افراد استفاده می‌کند که این کار به صورت اتوماتیک انجام می‌شود.

اما پیشرفت بعدی در این زمینه در سال ۱۹۹۹ اتفاق افتاد، زمانی که شرکت KONEXA بستری را توسعه داد که به وسیله آن بر دستگاه‌های پزشکی از راه دور نظارت داشته باشد.

اما اینترنت اشیا به طور واقعی در دهه ۲۰۰۰ شکل گرفت و با پیشرفت فناوری‌های بی‌سیم و اینترنت، به یک مفهوم مهم در دنیای فناوری تبدیل شد. امروزه، IoT در حال رشد و توسعه است و در سال‌های اخیر با پیشرفت فناوری‌های شبکه‌های بی‌سیم، حسگرها و پردازش ابری، رشد چشمگیری داشته است.

اینترنت اشیا در دهه‌‌‌ی 90 میلادی با استفاده از یک دستگاه فروش خودکار نوشابه و یک توستر به عنوان دستگاه‌های IOT اولین بار معرفی شد.

با پیشرفت فناوری‌های الکترونیک، کامپیوتر و شبکه، امکان اتصال هزاران دستگاه و شیء به یکدیگر و به شبکه جهانی اینترنت فراهم شد. از آن زمان تا کنون، اینترنت اشیا از فناوری‌های مختلفی مانند حسگرها، بارکدها، QR کدها، NFC، بلوتوث، Wi-Fi، ZigBeeو LoRaWAN  استفاده کرده و رشد و گسترش چشمگیری داشته است.

در سال‌های بعد با پیدایش پروتکل اینترنت نسخه 6 (IPV6)  و توسعه زیرساخت‌های cloud، این امکان به وجود آمد که میلیون‌ها دستگاه با هم در بستر اینترنت با هم در ارتباط باشند.

کاربرد اینترنت اشیا

به‌طور کلی، اینترنت اشیا می‌تواند در بسیاری از زمینه‌های زندگی مانند خانه، شهر، حمل و نقل، بهداشت، کشاورزی، صنعت و خدمات شهری به بهبود کارایی، کاهش هزینه‌ها، بهبود کیفیت، بهبود تجربه کاربری و حفظ محیط زیست کمک کند.

به عنوان مثال، IoT می‌تواند به شما این امکان را بدهد که دستگاه‌های خانه‌ی هوشمند خود را از راه دور کنترل کنید، که روشن و خاموش کردن چراغ‌های خانه یکی از این امکانات می‌باشد .

همانطور که می‌دانید کاربردهای اینترنت اشیا یا IoT بسیار گسترده هستند و در بسیاری از زمینه‌های زندگی ما مؤثر هستند. در ادامه از کاربردهای اینترنت اشیا را به شما معرفی می‌کنیم:

• خانه هوشمند: با استفاده از این فناوری، می‌توان خانه را به یک خانه هوشمند تبدیل کرد که با اتصال دستگاه‌های مختلف مانند تلویزیون، روشنایی، سیستم تهویه مطبوع و دستگاه‌های خانگی، می‌توان آن‌ها را به صورت خودکار تحت کنترل قرار داد. اینترنت اشیا به ساختمان‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از سیستم‌های هوشمند، از جمله ترموستات‌ها و سیستم‌های روشنایی، مصرف انرژی را تا حدی بهبود ببخشد.
• شهر هوشمند: با استفاده از این فناوری، می‌توان شهرها را به شهرهای هوشمند تبدیل کرد. روند کار به این صورت است است که از سنسورها و دستگاه‌های متصل به اینترنت برای کنترل وضعیت ترافیک، کیفیت هوا، مصرف انرژی، نورپردازی و دیگر موارد استفاده می‌شود.
• حمل و نقل: با استفاده از اینترنت اشیا در این حوزه، مسیر حرکت و وضعیت خودروها و حمل‌ونقل رصد می‌شود که میتواند ترافیک را بهبود ببخشد و تصادفات را کاهش دهد. همچنین با استفاده از اینترنت اشیا، خودروها می‌توانند به صورت خودکار به جمع‌آوری اطلاعات راننده بپردازند و باعث بهتر شدن تجربه رانندگی، مصرف سوخت و حتی ایمنی بیشتر شود.
• سلامت و پزشکی: با استفاده از دستگاه‌های متصل به اینترنت می‌توان وضعیت سلامت کاربران و بیماران را چک کرد و اطلاعات لازم را به پزشکان و مراکز درمانی ارسال کرد. حتی می‌توان با استفاده از دستگاه‌های پوشیدنی مانند ساعت‌های هوشمند، بندهای فعالیت­سنج، گوشواره‌های هوشمند و غیره و سنسورها، فعالیت‌های فیزیکی و سطح فعالیت بدنی را رصد کرد و سلامتی را بهبود بخشید.
• کشاورزی: با استفاده از حسگرها و دستگاه‌های متصل به اینترنت، مانند حسگرهای رطوبت، دما، باران، کیفیت خاک، کیفیت هوا و غیره می‌توان وضعیت خاک، رطوبت، دما و دیگر متغیرهای مرتبط با کشاورزی را بررسی کرد و کیفیت محصولات را افزایش داد و همچنین بهره‌وری بخش کشاورزی را افزایش داد. سیستم‌های هوشمند مانند سیستم‌های آبیاری هوشمند، سیستم‌های کوددهی هوشمند، سیستم‌های حفاظت از گیاهان و غیره از جمله سیستم‌هایی هستند که به بهتر شدن محصولات کشاورزی کمک می‌کند.
• صنعت: با استفاده از این فناوری، می‌توان دستگاه‌ها و فرآیندهای صنعتی را به صورت خودکار کنترل کرد و با جمع‌آوری داده‌های مربوط به عملکرد دستگاه‌ها، می‌توان به بهبود کیفیت و کارایی تولید عملکرد صنعتی کمک کرد. این کار با استفاده از دستگاه‌های متصل به اینترنت مانند حسگرها، ربات‌ها، دستگاه‌های CNC، PLC و غیره امکان پذیر است. همچنین با استفاده از سامانه‌های هوشمند مانند سامانه‌های نظارت بر کیفیت، سیستم‌های مدیریت انبار، سیستم‌های تشخیص خرابی و غیره، می‌توان کیفیت، ایمنی و بهره‌وری را افزایش داد.
• مدیریت انرژی: با استفاده از این فناوری، می‌توان مصرف انرژی در ساختمان‌ها و صنایع را بهینه کرد و هزینه‌ها و اثرات مخرب بر محیط زیست را کاهش داد. همچنین اینترنت اشیا برای شرکت‌های برق این امکان را فراهم می‌کند تا شبکه‌های برق خود را هوشمند سازی کنند و به طور خودکار مصرف انرژی را کاهش دهند.
• خدمات شهری: با استفاده از این فناوری ، می‌توان خدمات شهری را به صورت هوشمندانه‌تر و بهتر ارائه داد. به عنوان مثال با به‌کارگیری سنسورهای متصل به اینترنت، می‌توان سطح پرداکندگی سطل‌های زباله را مانیتور کرد و به بهبود جمع‌آوری زباله و کاهش هزینه‌ها کمک کرد.

مؤلفه های اینترنت اشیا

به صورت کلی، می­توان گفت مؤلفه‌های اینترنت اشیا از سه بخش اصلی تشکیل می‌شوند: دستگاه‌های حسگر، شبکه‌های ارتباطی و  سیستم‌های نرم‌افزاری کاربردی و سیستم‌های تحلیل داده.

دستگاه‌های حسگر: این دستگاه‌ها معمولاً اطلاعات را از محیط فیزیکی ، جمع‌آوری می‌کنند. این حسگر‌ها می‌توانند شامل حسگرهای دما، رطوبت، نور، شتاب‌سنج، ژیروسکوپ و غیره باشند. دستگاه‌های هوشمند می‌توانند از این اطلاعات برای کنترل هوشمند خانه، خودروهای هوشمند، دستگاه‌های پزشکی و تجهیزات صنعتی به کار ببرند.

شبکه‌های ارتباطی: این شبکه‌ها بین دستگاه‌های حسگر و سامانه‌های نرم‌افزاری ارتباط برقرار می‌کند و شامل تجهیزات شبکه و سرویس‌های مختلفی است که داده‌های جمع‌آوری شده توسط دستگاه‌های متصل به اینترنت و ارتباط با دیگر دستگاه‌ها و سیستم‌ها استفاده می‌دهد. این شبکه‌ها می‌توانند شامل شبکه‌های بی‌سیم مانند Wi-Fi، بلوتوث و NFC ، شبکه‌های سلولی، زیگ‌بی و غیره باشند.

سیستم‌های نرم‌افزاری کاربردی: این سیستم‌ها برای جمع‌آوری، پردازش و تحلیل داده‌هایی که از دستگاه‌های حسگر به دست آمده استفاده می‌شوند. نرم‌افزارها و سیستم‌های پشتیبانی مورد استفاده در IoT می‌توانند شامل سیستم‌های ابری، سیستم‌های پایگاه داده، سیستم‌های مدیریت دستگاه‌ها و ابزارهای برنامه‌نویسی باشند، سیستم‌های تحلیل داده و غیره باشند. این نرم‌افزارها و سیستم‌ها به صورت خودکار به منظور کنترل و مدیریت دستگاه‌ها استفاده می‌شوند.

 سیستمهای ابری در IOT

سرویس‌های ابری یا Cloud Services شامل زیرساخت‌ها و سرویس‌هایی هستند که داده ها را به شکل معنی دار ذخیره‌سازی،پردازش و مدیریت می‌کنند. با استفاده از این سرویس‌ها، داده‌های جمع‌آوری شده توسط دستگاه‌های IoT در سرورهای ابری ذخیره می‌شوند و می‌توانند به صورت برنامه‌ریزی شده و با استفاده از برنامه های کاربردی تجزیه و تحلیل داده و الگوریتم‌های هوشمند، تحلیل و پردازش شوند. سرویس‌های گوگل کلود، آمازون وب سرویس، مایکروسافت آژور چند نمونه از این سرویس‌های ابری هستند.

 سیستم‌های تحلیل داده

فرآیندی که داده‌ها را در IoT تحلیل می‌کند و اطلاعات و داده‌های جمع‌آوری شده را پردازش و تحلیل کرده و و اطلاعات مفید را از آن استخراج می‌کند. با استفاده از الگوریتم‌های هوشمند مثل الگوریتم‌های هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، یادگیری عمیق و غیره به بهبود کارایی، کاهش هزینه‌ها و بهبود تجربه کاربری می‌توان کمک کرد.

از ترکیب این مؤلفه‌هاست که اینترنت اشیا قابل استفاده می‌شود و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از زندگی مانند خانه هوشمند، شهر هوشمند، حمل و نقل، بهداشت و درمان، کشاورزی، صنعت و خدمات شهری به بهبود کارایی، کاهش هزینه‌ها، بهبود کیفیت، بهبود تجربه کاربری و حفظ محیط زیست کمک کند.

معایب اینترنت اشیا

اینترنت اشیا به عنوان یک سیستم نوظهور، مانند فناوری­های دیگر مشکلات و معایب خاص خود را دارد که برخی از مهمترین معایب آن عبارتند از:

1. امنیت و حریم خصوصی: یکی از مسائل مهم اینترنت اشیا، مسئله امنیت است. از آنجایی که دستگاه‌های IoT حاوی اطلاعات حساس وخصوصی افراد می‌باشد، امنیت این دستگاه‌ها بسیار حائز اهمیت است. امکان اینکه دستگاه‌های اینترنت اشیا از نظر امنیتی در خطر باشند، نسبت به تلفن همراه و کامپیوتر به دلیل اتصال دائمی به اینترنت بسیار بیشتر است. با افزایش تعداد اشیاء متصل به اینترنت، مسئله امنیتی نیز دچار پیچیدگی بیشتر شد و حملات سایبری به سیستم های اینترنت اشیا می تواند امنیت شخصی، حریم خصوصی و زندگی کاری افراد را به خطر بیندازد. به همین دلیل در صورتی که اطلاعات ارسال شده به سرورها به درستی رمزگذاری نشده باشند و احراز هویت و سایر مکانیزم‌های امنیتی مورد توجه قرار نگرفته باشند حفظ حریم خصوصی کاربران به خطر می‌افتد. استفاده از داده های شخصی در زمینه تبلیغات و فروش نیز یکی از خطرهای احتمالی است که کاربران ممکن است در معرض آن قرار بگیرند.

2. پایداری: یکی دیگر از چالش های اینترنت اشیاء، عدم پایداری آن است. این دستگاه‌ها ممکن است به دلیل مشکلات فنی یا نوسانات شبکه، قطع شوند و از کار بیفتند که به مشکلاتی را برای کاربران ایجاد می‌کند.

به عنوان مثال، سیستم های اینترنت اشیا ممکن است با خطاهای زیادی مواجه شوند که بسیاری از این خطاها ممکن است برطرف نشوند و حتی منجر به خرابی سیستم شوند. همچنین این دستگاه‌ها ممکن است برای مدت زمان کوتاهی طراحی شده باشند و در صورت استفاده بلندمدت، مشکلات پایداری داشته باشند. بعضی از این دستگاه‌ها نیز به دلیل استفاده از باتری یا مصرف انرژی بالا، نیاز به تعویض باتری دارند. از آنجا که این دستگاهها  نیاز دارند که به شبکه‌های اینترنت وصل شوند در صورت بروز خطا در شبکه، ممکن است عملکرد آن‌ها تحت تأثیر قرار گیرد و دچار اختلال شوند.

3. هزینه: دستگاه‌های اینترنت اشیا معمولاً گران‌تر از دستگاه‌های دیگر است و به همین دلیل بسیاری از سازمان ها و افراد قادر به خرید این دستگاه‌ها نیستند. همچنین، بعضی از این دستگاه‌ها به سرورهای قدرتمندی نیاز دارند تا بتوانند به جمع‌آوری و پردازش داده‌های خود از طریق اینترنت بپردازند. که همین امر می‌تواند هزینه‌های بالایی را برای شرکت‌ها و سازمان‌ها به همراه داشته باشد.
4. سازگاری: بعضی از دستگاه‌های اینترنت اشیا ممکن است با یکدیگر سازگار نباشند که این مسئله می‌تواند مشکلاتی را برای کاربران ایجاد کند. همین عدم هماهنگی بین اشیاء مختلف ممکن است مانع عملکرد بهینه دستگاهها شود. به عنوان مثال تجهیزات متفاوت از برندهای مختلف نمی­توانند با هم ارتباط برقرار کنند و گاهی نیز این دستگاه‌ها از پروتکل‌های مختلفی برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند و بعضی نیز با سیستم‌های عامل مختلفی کار می‌کنند. این ویژگیها خود می‌تواند مشکلاتی در تعامل با سایر دستگاه‌ها ایجاد کند.
5. محدودیت پهنای باند: اینترنت اشیا برای عملکرد مناسب نیاز به پهنای باند بالا دارد و در صورتی که محدودیت پهنای باند وجود داشته باشد ممکن است عملکرد سیستم نیز محدود و دچار اختلال شود.
6. پیچیدگی: دستگاه‌های IoT ممکن است از نظر فنی کمی پیچیده باشند و کاربران عادی به سختی با آن‌ها کار کنند. به عنوان مثال ، نصب، پیکربندی و به‌روزرسانی این دستگاه‌ها ممکن است نیاز به دانش فنی داشته باشد و یا حتی، ممکن است نیاز باشد کاربران برای استفاده از این دستگاه‌ها با نرم‌افزارهای خاصی کار کنند که می‌تواند برای آن‌ها سخت باشد.

  مقایسه IoT و IoE

از نظر مفهومی، اینترنت اشیاء (IoT) و اینترنت همه چیز (Internet of Everything) دو مفهوم مرتبط هستند، اما تفاوت‌هایی بین آنها وجود دارد. در اینجا مقایسه‌ای بین این دو مفهوم ارائه می‌شود:

IoT  به دستگاه‌هایی اشاره دارد که به اینترنت متصل هستند و امکان جمع‌آوری و انتقال داده‌ها را دارند. این دستگاه‌ها می‌توانند از سنسورها و دستگاه‌های دیگری تشکیل شوند که اطلاعات را جمع‌آوری کرده و به سرورها یا دستگاه‌های دیگر ارسال می‌کنند.  هدف اصلی IoT ایجاد ارتباط بین دستگاه‌ها و سیستم‌ها است تا کارایی، امنیت و تجربه کاربر را بهبود دهد.

اما IoE  به شبکه‌ای از دستگاه‌های متصل به اینترنت گفته می‌شود که شامل دستگاه‌های IoT، دستگاه‌های متصل به اینترنت دیگر و انسان‌ها هستند. به این صورت که همه چیز به هم متصل شده‌ و امکان ارتباط و تبادل اطلاعات بین آن‌ها وجود دارد. این مفهوم به تعاملات بین انسان‌ها و دستگاه‌ها، بهینه‌سازی فرآیندها و استفاده بهتر از داده‌ها تاکید دارد. هدف اصلی IoE ایجاد ارتباط بین انسان‌ها، دستگاه‌ها، فرآیندها و داده‌ها است تا ارزش اقتصادی و اجتماعی بیشتری را ایجاد کند. از کاربردهای IoE می‌توان به بهبود تجربه کاربر، افزایش بهره‌وری کارکنان، بهینه‌سازی فرآیندهای کسب و کار، توسعه خدمات جدید و ایجاد ارزش اقتصادی و اجتماعی بیشتر اشاره کرد.

به طور خلاصه، IoT  به دستگاه‌هایی اشاره دارد که به اینترنت متصل هستند و IoE به شبکه‌ای از دستگاه‌ها، انسان‌ها و داده‌ها که به هم متصل شده‌اند. به عبارت دیگر، IoE از IoT به منظور جمع­آوری اطلاعات استفاده میکند و سپس تحلیل داده­ها و هوش مصنوعی را برای بهینه­سازی فرآیندهای تجاری و صنعتی استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی، یادگیری ماشین در اینترنت اشیا

هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به عنوان دو فناوری‌ دهه اخیر در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات شناخته می‌شوند.به عبارتی هوش مصنوعی یکی از فناوری‌های پر کاربرد در سامانه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا است که به هوشمندی بیشتر این سامانه‌ها کمک می‌کند و با توجه به اینکه اینترنت اشیا از شبکه‌ای از اشیا و سنسورها که با هم در ارتباط هستند تشکیل شده، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می‌توانند به بهبود این تعاملات کمک کنند. با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، دستگاه‌های IOT می‌توانند داده‌های دریافت شده از سنسورها و دستگاه‌های دیگر را تحلیل کرده و با شناسایی الگوها خدمات بهتری به کاربران ارائه می‌دهند. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در کنار اینترنت اشیا می‌توانند به طور قابل توجهی به پیشرفت و توسعه‌ی این فناوری کمک کنند.

مثال‌هایی از استفاده از هوش مصنوعی در اینترنت اشیا عبارتند از:

پیش‌بینی خرابی دستگاه‌ها: هوش مصنوعی می‌تواند به پیش‌بینی خرابی‌های دستگاه‌ها و سیستم‌های IoT کمک کند. این کار با جمع‌آوری داده‌های عملکرد دستگاه‌ها و استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی، انجام می­شود که می‌تواند هزینه­ها را به طور قابل توجهی کاهش دهد و عمر مفید تجهیزات را نیز افزایش می‌دهد.

تجزیه و تحلیل داده‌ها: هوش مصنوعی می‌تواند داده‌های حجیم و پیچیده را که از طریق دستگاه‌های اینترنت اشیا ارسال و دریافت می‌شود را تجزیه و تحلیل کند و الگوها و روابط مفیدی را کشف کند که می‌تواند به بهبود تصمیم‌گیری و عملکرد کلی سیستم کمک کند.

هوش مصنوعی می‌تواند با به کار بردن الگوریتم‌های یادگیری ماشین و یادگیری عمیق، رفتار هوشمند را شبیه‌سازی کند و تصمیم‌گیری با دخالت کم یا بدون دخالت انسان را پشتیبانی کند

امنیت: هوش مصنوعی همچنین می‌تواند تهدیدات امنیتی را شناسایی کرده و با آنها مقابله کند. از جمله این اقدامات تشخیص نفوذ و جلوگیری از حملات را می‌توان نام برد.

هوش مصنوعی می‌تواند مسائل مختلف در زمینه‌های صنعت، خودرو، سلامت، آموزش و غیره با استفاده از داده‌های اینترنت اشياء را حل کند. به عنوان مثال بهینه‌سازی مصرف انرژی در سیستم‌های خانه هوشمند و ساختمان‌های هوشمند.

هوش مصنوعی به ایجاد رابط‌های کاربری طبیعی و ارتباطات بین انسان و دستگاه‌های IoT کمک می‌کند، مانند صحبت با یک دستیار صوتی هوشمند

الگوریتم‌های هوش مصنوعی با جمع‌آوری داده‌های رانندگان، ترافیک و اطلاعات جغرافیایی، شبکه حمل و نقل را بهبود می‌بخشد.

به صورت کلی هوش مصنوعی می‌تواند کارایی، امنیت و تجربه کاربر را در این سیستم‌ها بهبود ببخشد. از آنجایی که هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء به هم پیوسته‌ هستند در نتیجه سیستم‌های هوشمندتر، کارآمدتر و انعطاف‌پذیرتری ایجاد می‌کنند.

استفاده از اینترنت اشیاء می‌تواند به شما کمک کند تا بهبود قابل توجهی در کسب و کار خود داشته باشید. بعضی از مزایای استفاده از IoT عبارتند از:

• با دستگاه‌های IoT، می‌توانید به صورت خودکار داده‌های بیشتری را جمع آوری کنید. این داده‌ها می‌تواند اطلاعات مربوط به سفارشات مشتری، میزان مصرف انرژی، دما و رطوبت و … باشد.
• با استفاده از حسگرهای IoT، می‌توانید به صورت دقیقتر محصولات خود را بررسی کرده و بهبود عملکرد آنها را پیشنهاد دهید. برای مثال، با استفاده از این حسگرها می‌توانید دمای یخچال‌ها را پایش کرده و مانع بروز خطا شوید.
• با استفاده از داده‌های جمع آوری شده، می‌توانید پیشنهادات وخدمات بهتری به مشتریان خود ارائه دهید. به عنوان مثال، با بررسی داده‌های مربوط به سابقه خرید مشتریان،  به آنها پیشنهاداتی بهتر و مناسبتر برای خرید محصولات مشابه ارائه خواهید داد.
• با استفاده از حسگرهای IoT، می‌توانید به صورت دقیقتر مصرف انرژی و مواد اولیه را کنترل کنید، که این کار می‌تواند هزینه‌های شما را کاهش می‌دهد.
• استفاده از سرویس‌های ابری مانند Azure IoT برای اتصال، نظارت و کنترل دارایی‌های IoT خود